(Heinrich beurkundet eine Schenkung für das Kloster Michelsberg bei Bamberg. ?)
In nomine sanctae et individuae trinitatis. Heinricus divina providente clementia Romanorum imperator augustus. Si pro deo nostraeque animae vel nostrorum parentum remedio aecclesias dei ditare et exaltare studuerimus, ipsum nobis propicium fore non dubitamus. Quocirca omnium sanctae dei aecclesiae nostrorumque presentium scilicet fidelium ac futurorum noverit industria, qualiter nos pro deo nostraeque animae seu nostrorum parentum remedio ac interventu et petitione nostrae dilectae atque contubernialis coniugis Cunigundae per hanc nostram preceptalem paginam monasterio sancti Michaelis archangeli et sancti Benedicti abbatis, quod est situm sub territorio Bauenbergensis civitatis, concedimus omne illud predium quod dicitur Gimmasehim cum omnibus sibi adiacentibus, quod est in comitatu Zeizolfi comitis in pago quae vocatur Wormazuelt, quod Rothardus noster dilectus capellanus nobis contulit et donavit ac in nostrum ius et dominium de suo iure et dominio penitus transfudit et condonavit in integrum. Cuius vero dignas petitiones nos libentissime amplectentes id fieri annuimus, hanc nostrae donationis paginam scribi iubentes, per quam supra nominatum predium deinceps in proprium usum fratrum supra dicti monasterii transfundimus et donamus in integrum, sicut predictus Rothardus nostrae imperiali substituit potestati. Unde precipientes iubemus, ut nulli abbati supra dicti monasterii liceat pretaxatum predium alicui donare vel commutare seu pro beneficio dare, nisi nostra imperiali licentia, sed pro deo, sicut supra diximus, et nostrae animae remedio seu nostrorum parentum ad proprium usum fratrum omni tempore libere relinquatur et prelibato monasterio in integrum servetur. Insuper etiam ex parte dei omnipotentis et sancti archangeli Michaelis et sancti Petri apostoli ac sancti Benedicti abbatis atque omnium simul sanctorum maledicimus et anathematizamus, ut sit anathema maranatha et participetur cum Iuda, qui crepuit medius, illum ipsum, qui iam prefatum monasterium de prescripto predio disvestierit umquam vel molestare aut inquietare conatus fuerit, et fiat ei quemadmodum de Iuda dampnato scriptum est; fiant filii eius orphani et uxor eius vidua, et fiat habitatio eius deserta nec sit qui habitet in ea. Statuentes itaque precipimus, ut nullus dux episcopus marchio comes vicecomes vel aliqua nostri regni seu imperii magna parvaque persona prelibatum monasterium de predicto predio disvestire inquietare vel molestare presumat, omnium hominum contradictione remota. Si quis vero huius nostri precepti, quod minime credimus, violator extiterit, sciat se daturum auri purissimi libras mille, medietatem kamere nostrae et medietatem prenuntiato monasterio ad opus fratrum. Quod ut verius credatur diligentiusque ab omnibus observetur, manu propria roborantes sigilli nostri impressione insigniri iussimus.
Signum domni Heinrici invictissimi (M.) et serenissimi imperatoris augusti.
Gunterius cancellarius vice Erchembaldi archiepiscopi et archicapellani recognovit.
Datum anno dominicae incarnationis MXVII, indictione I, anno domni Heinrici regnantis XVI, imperii vero eius V; actum Aquisgrani palacii; feliciter amen.