(Heinrich bestätigt dem Kloster Reichenau die Immunität, die Zollfreiheit, gewisse Verleihungen von Zinsen und Zehnten und das Wahlrecht, Letzteres mit Vorbehalt der königlichen Zustimmung. Dammerkirch 1016 August 29.)
In nomine sanctae et individue trinitatis. Heinricus divina favente clementia Romanorum imperator augustus. Enimvero si antecessorum nostrorum regum videlicet sive imperatorum, maxime quoque monasteriorum coenobiis concessa privilegia nostrae auctoritatis tuitione roboramus, non solum regum morem in eo decenter implemus, verum etiam cum tranquillitatis securitate viventium fratrum orationibus plurimum adiuvari confidimus. Ideoque noverit omnium fidelium nostrorum praesentium scilicet et futurorum industria, quia Bern venerabilis abba monasterii Sintleozesauia nuncupati constructi in honore sanctae dei genetricis Mariae semperque virginis et sancti Petri principis apostolorum obtulit obtutibus nostris quaedam antecessorum nostrorum praecepta gloriosissimi videlicet imperatoris Ottonis primi, imperatoris Karoli et ipsius avi Ludouuici imperatoris nec non etiam serenissimi proavi eius Karoli magni imperatoris augusti, in quibus continebatur, qualiter supra dicti Francorum principes eidem Augiensi monasterio per auctoritatis munitionem concesserant, ut nullus publicus iudex neque dux neque comes aut quislibet ex iudiciaria potestate aecclesias curtes aut loca vel agros seu reliquas possessiones memorato monasterio praesenti tempore subiacentes, vel quae deinceps in ius et dominium eiusdem monasterii divinae pietatis augmento pervenerint, ad causas audiendas vel freda exigenda aut mansiones vel paratas faciendas sive fideiussores tollendos aut homines tam ingenuos quam et servos super terram ipsius monasterii commanentes distringendos nec ullas redibitiones vel bannos aut inlicitas occasiones requirendas seu ullum publicum placitum habendum nullis temporibus ingredi vel ea quae supra memorata sunt exigere praesumat, et ut censales homines sive familiae, in quibuscumque locis sint constituti, pacem habeant et coram nullo comite regant aut bannum persolvant aut saeculare negotium habeant, nisi coram abbate vel ipsius monasterii advocato, sed liceat supra dicti monasterii rectoribus sub dominicae immunitatis tuitione quieto ordine per omnia possidere; et quicquid exinde fiscus sperare poterat, totum fratribus ibidem domino famulantibus perpetua firmitate regia largitate esse concessum. Insuper etiam obtulit nobis praedictus abbas scripta, in quibus continebatur insertum, quod Karolus magnus imperator concessisset eidem monasterio theloneum de navibus, quae per flumina discurrebant, nec non et de carris et saugmariis necessaria ipsius monasterii vel congregationis ibidem deo famulantis eiusque familiae deferentibus, undecumque fiscus theloneum exigere potest. Pro firmitatis namque studio postulavit nos praedictus venerabilis abbas, ut paternum morem sequentes huiuscemodi auctoritatis nostrae beneficium eidem concederemus et confirmaremus monasterio; nec non et praecepta obtulit, quod quidam principes Franchorum, videlicet Otto imperator, Karolus imperator avusque ipsius Ludouuicus imperator nec non et proavus eius Karolus imperator augustus, eidem monasterio concederent quandam partem census seu tributi, quae eis annuatim ex Alemannia solvebatur, videlicet ex centena Erihgeuue et Apphon nuncupata, nec non et decimam de portione, quae in Albegeuue iacet, seu et nonam ex fisco, cuius vocabulum est Sahsbach, atque etiam et nonam partem tributi, quae ex Prisegouue ad nostrum exigitur opus. Haec autem superius comprehensa pro emolumento animae nostrae ad idem monasterium contulimus, quatenus monachi stipendium necessarium habentes pro nobis alacrius domini misericordiam exorare procurent, sed et statuentes praecipimus, ut nonae atque decimae, quae pro nostra elemosina praedicto contulimus monasterio, primo antequam summa censuum et tributorum dispertiatur, agentibus monasterii dentur, et postmodum fiat divisio partium, quae ad nostrum vel comitum nostrorum ius pertinere debent. Nos vero supra dicti venerabilis viri petitionibus et voluntati satisfacere cupientes etiam antecessorum nostrorum concessa privilegia firmissima largitate in tantum roboramus, ut, quando divina vocatione abbates eiusdem monasterii ex hac luce migraverint, quamdiu ipsi monachi inter se tales invenire potuerint, qui ipsam congregationem secundum regulam sancti Benedicti bene regere praevaleant, firmissimam licentiam, salvo consensu regis vel imperatoris, inter se habeant eligendi abbates. Et iussimus hoc nostrae auctoritatis praeceptum inde conscribi, per quod decernimus atque iubemus, ut, sicuti ab eisdem supra nominatis antecessoribus nostris eidem monasterio et fratribus regia vel imperiali largitate concessum est, ita deinceps nostris futurisque temporibus firmissima ratione permaneat. Et ut hoc nostrae auctoritatis praeceptum in succedentibus annis firmius habeatur et diligentius observetur, propria manu nostra firmavimus et sigillo nostro insigniri iussimus.
Signum domni (M.) Heinrici Romanorum imperatoris augusti serenissimi et invictissimi.
Guntherus cancellarius ad vicem Erchanbaldi archicappellani recognovi.
Data IIII. kal. septemb. indictione XIIII, anno dominicae incarnationis MXVI, anno vero domni Heinrici secundi regnantis XV, imperii autem III; actum in villa quae dicitur Danamarachiricha; felciter amen.