Urkunde Heinrichs II. für die erzbischöfliche Kirche zu Mainz (DH II 139)

(Heinrich bestätigt der erzbischöflichen Kirche zu Mainz ihre Besitzungen und Rechte. Mainz 1007 Mai 27.)

In nomine sancte et individue trinitatis. Heinricus divina favente clementia rex. Cum regie dignitatis hoc ius velut prerogativa meritorum constet, ecclesiarum dei commodis pre omnibus rebus officiosius inservire earumque rectoribus, prout opus fuerit, ipsarum causa stabiliendarum subvenire, inde etiam nos secundum consultum et consensum nostrorum fidelium animum nostrum eodem inducendo formare, nutu divino cooperante, disponimus ac predecessores nostros equiparare hac in re maxime satagimus. Unde fidelibus nostris quibusque per hanc cartulam pateat, rogatu et interventu Willigisi archiepiscopi erga nostram fidelitatem pre omnibus fideliter extantis omnia regum et imperatorum ecclesie sue archiepiscopali Moguntine data tradita et concessa nos more regio iterum roborando dedisse et firmissime concessisse: monasteria, abbatias tam canonicas quam monachicas, atque alias sitas ubicunque ecclesias cum earum utilitatibus, monetas cum theloneis integre, villas etiam in quacunque regione sitas eidem metropolitane sedi appertinentes, colonos liberos ac servos eiusdem potestatis quacunque terrarum parte habitantes, cum omnibus rebus ac possessionibus illuc iure legaliterque respicientibus. Ad hec antecessorum nostrorum pie concessa confirmando iubemus, quatinus nullus iudex comes advocatus vel alius quilibet iudiciarie potestatis sine licentia archiepiscopi Moguntini seu suorum alicuius ecclesias parrochias cellulas agros sive reliquas possessiones invadere presumat vel suis cuiuslibet persone familiis aliquam iniuriarum molestiam inferre audeat. Si quid autem in eos ab aliquo exigatur, coram archiepiscopo vel advocato suo aut aliis ministerialibus, prout res fuerit, incipiatur, et determinando progrediendo ad finem usque peroretur. Insuper in omnibus abs quolibet eidem sedi archiepiscopali iam attributis vel adhuc tribuendis emunitatis ius archiepiscopus, qui presit vel quibus ipse concesserit potestative habeant et possideant, et sui, cuiuscunque condicionis sint, causas suas alienis audiendas non dent, freda seu thelonea non sine suo advocato ab aliquo exigantur aut mansiones aut alique redibitiones illicite requirantur. Et ut tuicio illius emunitatis tradicionis vel pocius renovationis ac iterate confirmationis auctoritas rata firma stabilisque perpetim maneat ac diligenter observata in posterum constet, hoc preceptum iussu nostro secundum consultum quorundam, primorum nostrorum auctoritative conscriptum nostroque sigillo signatum manu nostra subtus firmatum roboravimus.
Eberhardus cancellarius ad vicem Willigisi archicancellarii signavit.
Data anno dominice incarnationis MVII, indictione V, anno V. Heinrici gloriosissimi regis, VI. kal. iunii; actum est autem Moguntie; feliciter amen.