Urkunde Heinrichs II. für die bischöfliche Kirche zu Verden (DH II. 416)

(Heinrich bestätigt die Tradition, durch welche der Freigelassene Abbo sich mit seiner Familie und Habe der bischöflichen Kirche zu Verden zu eigen gegeben hat. Koblenz 1019 August 15.)

In nomine sanctae et individuae trinitatis. Heinricus divina favente clementia Romanorum imperator augustus. Omnes presentis et futuri temporis fideles auribus percipere fixumque cordibus cupimus tenere, quia quidam nomine Abbo, cum per sue domine Hildesuith filiique eius Bernharii sanctae Fardensis aecclesiae diaconi liberalitatem manu missus liber fuisset effectus, divina gratia inspiratus eidem aecclesiae super Aleram fluvium site atque in honore sanctae dei genitricis et perpetuae virginis Mariae consecrate omnem substantiam suam in prediis et in mancipiis nec non etiam cum coniuge sua ac filiis, nulla interposita pactione, semet ipsum proprium servum spontanea contradidit oblatione. Sed quoniam secundum ius forense huiusmodi traditio sine nostra confirmatione rata non potuit esse, rogante Uuitgero prefate aecclesiae presule, per istud nostrum preceptum imperiale dignum duximus eam corroborare, firmiter iubentes, ut neque dux neque comes neque iudex neque alia quelibet persona hoc nostrum legale decretum ac donum presumat irritum facere, sed stabile et inconvulsum predicte aecclesiae per omne tempus sinat permanere. Et ut legentes atque audientes ita a nobis permissum atque statutum esse certius intellegant, hanc cartam inde conscriptam ac nostra propria manu confirmatam nostre imaginis expressione signatam inspiciant.
Signum domni Heinrici Romanorum invictissimi (M.) imperatoris augusti.
Guntherius cancellarius vice Ercanbaldi archicappellani recognovit.
Data XVIII. kal. sept. indictione II, anno dominicae incarnationis MXVIIII, anno autem domni Heinrici secundi regnantis XVIII, imperii vero VI; actum Conflventiae.