(Heinrich beurkundet die Erneuerung des Bistums Merseburg und die Einsetzung seines Kapellans Wigbert zum Bischof, bestätigt der wiederhergestellten Kirche ihre Besitzungen und Rechte in Zwenkau, Merseburg, Eythra und Helfta, verleiht ihr aus seinem Eigentum fünf Ortschaften und restituiert ihr den vom Bistum Halberstadt eingelösten Teil seiner Diözese. Wallhausen 1004 März 4.)
In nomine sanctae et individuae trinitatis. Heinricus divina favente clementia rex. Notum habeat catholica totius orbis terrarum ecclesia et precipue tam presens fidelium nostrorum industria quam eorum ex toto posteritas futura, qualiter pia in deum magni Ottonis imperatoris sollertia sanctam Merseburgensis aecclesiae sedem episcopii nomine in honorem sancti Iohannis baptistae sanctorumque Christi martyrum Laurentii ac Romani ex voti debito primitus ornavit, ordinatoque ibi pastore pervigili Bosone facultatibus et sumptibus necessariis locum pro tempore sublimavit, additis suo debitis servicio tam reditibus quam praediis, ut, que hic cum benedictione sibi temporaliter minuens spargeret, aeterna coram deo lucrificatione recolligens meteret. Quibus de medio decedentibus et Gisilhario episcopo succedente, honorabile illud episcopii caput et nomen in abbatiam flebiliter commutatum in archiepiscopii Magedeburgensis servicium quorundam ut ita dicamus inconsiderata religio usque ad nostra tempora transmigravit. Nos itaque, divino ut credimus instinctu una cum dilectissima nobis coniuge et regnorum consorte Cunigunda praefatam sedem reparare volentes, mortuo Gisilhario episcopo votum effectu complevimus, institutoque ibidem venerabili de nostra capella praesule Uuipperto omnia, que quolibet modo ab antecessoribus nostris regibus et imperatoribus ibidem quondam tradita vel praeceptorum scriptis commendata aut aliquo modo fuerant inde abalienata, recollegimus et sanctae sedi illi per hoc regiae maiestatis insigne confirmavimus, id est quandam regii quondam iuris civitatem Zuenkouua nuncupatam in regione Schutizi sitam cum suo nominative foresto et reliquis pertinentiis eius ex toto, curtem quoque regiam cum aedificiis infra urbem Merseburg positam et omnia curtilia infra et extra urbem que negotiatores possident, insuper et mercatum monetam theloneumque ex integro, et quicquid ibi quondam ad regalem usum pertinere videbatur in uuadiis aut freda solutioneque negotiatoria seu iusticiis legalibus seu ceteris utensilibus, que publici exactores in regum utilitatem poscere solebant, ecclesiam quoque regii iuris cum cimiterio suo sitam in villa Helpidi prope curtem regalem cum suis pertinentiis, villam etiam nomine Itra cum omnibus appenditiis eius. Bannum quoque nostrum supra res ad praefatam episcopii sedem traditas praedicto antistiti Uuibberto concessimus, hoc, sicut et in veteribus ecclesiae scriptis continetur, post cetera regii verbi auctoritate interdicentes, ut nullus comes neque aliquis ex iudiciaria potestate aliquod ius habeat super episcopales res, nisi advocatus, quem ipse episcopus sibi pro voto elegerit. Addidimus quoque ex nostro quinque villas has: Tanneroda, Bunivua, Pleziga, Zebedesdorf et item Zebedesdorf cum servis et ancillis et quibuslibet earum pertinentiis. Pro maiore quoque episcopii inantea stabilitate et reverentia partem parochiae Haluerstadensis ab Arnoldo venerabili episcopo centum nostri servicii mansis in locis sibi competentibus commutatam et redemptam, id est quantum illud Merseburgense burgvuardium citra Salam flumen protenditur, sancto altari, praesente apostolico misso Leone videlicet episcopo nostrique regni sanctis patribus ac principibus, perpetua retinendi lege transfudimus, ultra Salam autem quaquaversum, sicut terminos eius priores humana adhuc recolit vetustas, eo tenore ut, si quis, quod absit, aliquid de his infringere praesumat, summi et aeterni iudicis iram sanctique Iohannis baptiste almique martyris Laurentii magnique Romani ibidem corporaliter requiescentis vindictam in extremo examinis die voti sui impos incurrat. Et ut hec nostra traditio renovatio et confirmatio stabilis et inconvulsa permaneat, hanc nostri praecepti paginam manu propria roboratam sigillo nostro imprimi iussimus.
Signum domni Heinrici (M.) regis per Christum invictissimi.
Egilbertus cancellarius vice Uuilligisi archicapellani recognovit.
Data IIII. non. mart. indictione I, anno incarnationis dominicae MIIII, anno vero domni Heinrici secundi regnantis II; actum Walahuson.