(Arduin bestätigt dem Salvatorkloster zu Pavia seine Besitzungen, das Wahlrecht und die Immunität. Pavia 1002 Februar 20.)
In nomine sancte individuaeque trinitatis. Ardoinus rex divina providente clemencia secundum volumtatem (sic!) dei salvatoris nostrique liberatoris. Quicquid confirmacionis et proprietatis ad aecclesiarum dei sanctorumque suorum exaltacionem prebuerimus, id nobis ad aeterne beatitudinis bravium et secularis vite profectum esse profuturum verissime credimus. Igitur omnium sanctae dei aecclesiae fidelium nostrorumque presentium scilicet ac futurorum agnoscat universitas, qualiter nos pro dei omnipotentis amore et ob remedium animae nostre parentumque nostrorum, rogante domno Andrea venerabili abbate, suo cenobio ad honorem sancti Salvatoris haud procul a menibus Ticinensis urbis fundato per hoc nostrum regale preceptum, prout iuste et legaliter valemus, confirmamus, quemadmodum a tertius Otto (sic!) preceptali auctoritate confirmata sunt, omnia, que eidem venerabili loco donata collata et oblata sunt, tam de largifluo dono bone memoriae domne Adadheleide imperatrice quam eciam aliqua inscriptione cartarum aliorum hominum, cum castellis, villis, cortibus, capellis, oratoriis, mansis, campis, vineis, pratis, pascuis, silvis, montibus, vallibus, planiciebus, aquis aquarumque decursibus, piscacionibus, molendinis, terris cultis et incultis, ripis, portibus, servis, ancillis aldionibus aldianis, verum eciam cum omnibus, de quibus venerabile coenobium iuste investituram habet vel habuit ex ea die, qua serenissima quondam memorata Adhaelegida monachos ibi constituit. Confirmamus quidem et firmissima tradicione largimur eidem monasterio sancti Salvatoris monasterium sancti Anastasii cum omni sua pertinentia una cum curte Olonna, Montecelli, Erbariam, Basiliuciam, Frixinariam, Riuum ceruinum, terram de Petro Albesano, terram quam tenuit Liutaldus cum manso de Pelenzuna, Tollianum, Pastorianum, Cauconate, Uergemini, Garlascum cum districtu duum miliarum per in circuitu, viridiarium prope Palatinam portam et sancti Iohannis situm cum omnibus pertinentiis suis et adiacentiis tam infra civitatem Ticinensem quam extra, Pratum regium. Insuper monasterium sancte dei genitricis Mariae in loco Pomposa dicto constructum et omnia, que in Comaglo eidem monasterio pertinent infra castrum seu extra, tam in Reda quam in Quinto, Corua ceruina, Figariolo, Zunzadega, Zunziano, Sareniano et omnes salinas, olivaeta vel omnia que ad iam dictum monasterium sancte dei genitricis Mariae vel ad alia loca omnia, que coenobio sancti salvatoris domini nostri Iesu Christi pertinere videntur, tam ibi quam in caeteris aliis locis, nec non Armentaria et Blundi cum pertinentiis ineffabilibus illo (sic!) in proprium corroboravimus. Precipientes itaque iubemus, ut nullus episcopus, dux, marchio, comes, vicecomes gastaldius nullaque regni nostri magna parvaque persona de rebus mobilibus sive inmobilibus sive de qualibet terra disvestire idem monasterium sine legali iudicio presumat. Sancimus insuper et hac nostra regali auctoritate concedimus, ut, si contigerit, quod sepe accidit, quatinus abbas prenominati monasterii huius lucis habitaculum deserat, liceat monachos ex sinu eiusdem ecclesiae quem meliorem viderint eligere in patrem, omnium episcoporum vel omnium mortalium contradictione remota, nec fas sit alicui monacho ex alio monasterio ad id transitum facere sine voluntate monachorum inibi deo servientium imperpetuum. Si quis autem huius nostrae promulgate auctorit(atis) et precepti violator extiterit sive predicte ecclesiae sancti Salvatoris minoracionem facere aut in castellis, villis vel aliquibuslibet locis eius aribergare, placitum sine eiusdem (c)enobii abbatis iussione ullatenus tenere aut aliquam angariam, puplicam functionem aut theloneum extorquere aut tollere vel monachos de aliqua re presumpserit molestare, sciat se compositurum auri cocti libras mille, medietatem kamere nostre ac medietatem abbati eiusdem monasterii, qui pro tempore fuerit, et insuper, quod ei deterius est, cum Iuda traditore domini salvatoris nostri, in cuius nomine iam dictum monasterium constructum est, aeternis deputetur incendiis. Ut autem verius credatur hoc preceptum nostrae (sic!) auctoritate peractum, presentem paginam manu propria, ut videtur infra, corroborantes sigillo nostro iussimus insigniri.
Signum domni Ardoini (M.) regis invictissimi.
Cunibertus cancellarius vice Petri Cumani episcopi archicancellarii regognovit.
(SI. D).
Data X. kal. mra. mar. (sic!) anno dominicae incarnacionis MII, indictione XV, anno domni Ardoini regis regnante I; actum in Papiensi palacio; feliciter amen.