(Heinrich bestätigt der bischöflichen Kirche zu Cremona die ihr von seinen Vorgängern erteilten Rechte: den Besitz des Flussufers, den Zoll und die öffentliche Gewalt innerhalb der Stadt und in einem Umkreis von fünf Miglien. Magdeburg 1004 Oktober 9.)
In nomine sancte et individue trinitatis. Henricus divina favente misericordia Francorum et Longobardorum rex. Quoniam nostrum est ecclesiarum dei curam sollicite gerere et in cunctis utilitatibus eisdem vigilantius subvenire, modis quibus possumus huiusmodi semper volumus et optamus precipue officio desudare. Quapropter notum sit omnibus nostris fidelibus presentibus et futuris, nos karitate dei et dilecte regni nostri consortis Cunigunde gratissimo interventu queque precepta, que ab antecessoribus nostris, maxime primo secundo et tercio sanctissimis et invictissimis augustis Ottonibus, ecclesie Cremonensi largitate concessa et confirmata sunt, cum omnibus que continentur in illis, cum ripa videlicet et curatura teloneo et districtione eiusdem civitatis infra et extra per quinque miliariorum spacia, nostri precepti auctoritate concedendo prefate ecclesie donasse confirmasse et roborasse, ea videlicet ratione ut nullus dux marchio archiepiscopus episcopus comes vicecomes sculdasio aut aliqua magna sive parva persona cuiuscumque ordinis supra dicte ecclesie de predictis omnibus aliquam molestiam aut violentiam inferre presumat. Si quis vero, quod non credimus, huius nostri precepti donationis et confirmationis temerarius violator extiterit, sciat se compositurum auri optimi libras centum, medietatem camere nostre et predicte ecclesie episcopo suisque successoribus medietatem. Quod ut verius credatur, manu propria roborantes sigilli nostri inpressione iussimus insigniri.
Signum domni Henrici (M.) serenissimi et invictissimi regis.
Egilbertus cancellarius vice Uuiligisi archiepiscopi et archicancellarii recognovi.
Data VII. idus octubris indictione II, anno ab incarnatione domini MIIII, anno vero domni Henrici secundi regis III, actum Magideburgo, feliciter amen.